استنلی هو: پدرخوانده قمار ماکائو

ماکائو به شکل امروزی با برخورداری از انواع مجموعه هتل و کازینو که هر ساله میزبان گردشگران و علاقمندان به شرط بندی است، شاهد فراز و نشیب های بسیاری بوده است.

دور از واقعیت نیست که ماکائو را یکی از مهمترین مناطق اقتصادی چین بدانیم، جاییکه سالهاست تراکنش مالی صورت گرفته در آن حتی از لاس وگاس آمریکا نیز پیشی گرفته است. در این بین، نقش و تاثیرگذاری بعضی افراد به شکل تاریخی در این منطقه و تبدیل شدن ماکائو به یک قطب گردشگری و قمار را نمی توان نادیده گرفت، از جمله آقای استنلی هو که به تازگی در سن ۹۸ سالگی درگذشت.

استنلی هو، تاجر و سرمایه‌دار هنگ‌کنگی با ریشه‌های پرتغالی-چینی، یکی از چهره‌های تاثیرگذار قرن بیستم در کسب و کار سرگرمی کازینویی و اقتصاد ماکائو بود. او در سال ۱۹۲۱ متولد شد و با هوش تجاری خارق‌العاده‌اش توانست از دل بحران‌های اقتصادی و اجتماعی، امپراتوری‌ای بنا کند که نه‌ تنها چهره‌ی ماکائو را دگرگون کرد، بلکه آن را به یکی از قطب‌های جهانی قمار تبدیل ساخت. در سال ۱۹۶۱، با کسب امتیاز انحصاری از دولت پرتغال، شرکت Sociedade de Turismo e Diversões de Macau (STDM) را تاسیس کرد و تا چهار دهه، تنها بازیگر قانونی حوزه تجازی کازینو در منطقه بود.

تا پیش از سال ۲۰۰۲، زمانی که دولت ماکائو اجازه ورود سرمایه‌گذاران خارجی به صنعت قمار را صادر کرد، استنلی هو به‌تنهایی کنترل کامل این حوزه را در اختیار داشت و به‌مدت چند دهه، چهره‌ی بی‌رقیب بازی‌ها و کازینوهای منطقه محسوب می‌شد. با گسترش این صنعت و ورود شرکت‌های بین‌المللی، اقتصاد ماکائو به‌شدت به فعالیت‌های مرتبط با کازینو وابسته شد؛ به‌طوری‌که امروزه بیش از ۸۰ درصد درآمد این منطقه از مشاغل وابسته به قمار تامین می‌شود. این وابستگی اقتصادی حتی باعث شده است ماکائو از نظر حجم درآمد حاصل از قمار، از لاس‌وگاس نیز فراتر رود و عنوان بزرگ‌ترین قطب قمار جهان را به خود اختصاص دهد.

کازینوهای او، به‌ویژه Lisboa و بعدها Grand Lisboa، نه فقط مراکز قمار بلکه نمادهای فرهنگی و معماری ماکائو شدند. استنلی هو با نگاهی فراتر از سود مالی، تلاش کرد کسب و کار قمارخانه را با گردشگری، هنر و توسعه شهری پیوند دهد. او سرمایه‌گذاری‌هایی در حوزه‌های حمل‌ونقل، املاک، و حتی آموزش انجام داد و نقش مهمی در مدرن‌سازی زیرساخت‌های ماکائو ایفا کرد. با ورود شرکت‌های آمریکایی مانند Wynn و Sands در اوایل دهه ۲۰۰۰، انحصار او پایان یافت، اما میراثش همچنان در ساختار اقتصادی منطقه باقی ماند.

اما آنچه هو را از دیگر سرمایه‌داران متمایز می‌کرد، نگاه چندلایه‌اش به مفهوم قمار بود. او معتقد بود که این صنعت باید در خدمت گردشگری، اشتغال و آموزش باشد. برخی رسانه‌ها از او به‌عنوان «پدر ماکائو مدرن» یاد کردند—لقبی که نه‌فقط به خاطر ثروتش، بلکه به‌خاطر تاثیر عمیقش بر ساختار اقتصادی و فرهنگی منطقه به او داده شد.

استنلی هو

ماکائو واقع در سواحل جنوبی چین، تا سال ۱۹۹۹ تحت حاکمیت پرتغال قرار داشت و به‌عنوان یکی از آخرین مستعمرات اروپایی در آسیا شناخته می‌شد. با انتقال حاکمیت به جمهوری خلق چین، این منطقه جایگاه خود را به‌عنوان یکی از مناطق ویژه اداری چین حفظ کرد و اکنون با برخورداری از نظام اقتصادی و قانونی مستقل، تحت اصل «یک کشور، دو نظام» اداره می‌شود.

شخصیت پرنفوذ دنیای قمارخانه ها، استنلی هو (Stanley Ho) که نقش مهمی در پایان تسلط پرتقالی ها بر منطقه ماکائو داشت و همچنین از بنیان گذاران ماکائو به شکل امروزی به عنوان مرکز قمار جهان بود دیروز در ۲۶ ماه می ۲۰۲۰ و در هنگ کنگ درگذشت. استنلی هو متولد ۲۵، نوامبر سال ۱۹۲۱ بود جایی که او در یک خانواده ثروتمند و پرنفوذ متولد شد ولی در ۱۳ سالگی پدرش دچار ورشکستگی مالی شد و در اثر افسردگی حاصل از این موضوع خانواده را تنها گذاشت.

گزارش منتشر شده از طرف خانواده وی مرگ او را در آرامش و در هنگام خواب اعلام کرده است که البته به دلیل مرگ وی در این گزارش اشاره نشده است، برخی منابع آن را ناشی از سکته مغزی اعلام کرده اند.

آقای هو در شرکت ها و در زمینه فعالیت های بسیاری صاحب سهام بود و به مشارکت می پرداخت که از جمله آنها کازینوها، خدمات مسافربری با هلیپوکتر و کشتی به منظور جابجایی مشتریان بین هنگ کنگ و ماکائو، فروشگاه ها، هتل ها و خطوط هوایی پرواز به ماکائو بود.

او در دوران زندگی خود چهار بار ازدواج کرد و در مجموع ۱۷ فرزند داشت که حال پس از مرگ وی و در روزهای آتی تکلیف تقسیم ثروت عظیم وی میان آنها مشخص خواهد شد.

استنلی هو، که به‌مدت ۷۵ سال صنعت کازینو را در اختیار داشت، پیش از درگذشتش بخش قابل‌توجهی از ثروتش را میان اعضای خانواده تقسیم کرد. دخترش پانسی هو، که مدیریت هولدینگ تفریحی MGM ماکائو را برعهده دارد، ۵.۳ میلیارد دلار دریافت کرد؛ همسر چهارمش آنگلا لئونگ ۴.۱ میلیارد دلار، و پسرش لورانس هو، مدیر مجموعه «شهر آرزوها»، ۲.۶ میلیارد دلار از این میراث سهم بردند.

درگذشت پادشاه قمار ماکائو و چالش پیش رو

مقامات عالی رتبه و تجار هنگ کنگ روز جمعه به احترام استنلی هو، کسی یک امپراتوری تجاری مبتنی بر سرگرمی های قمار و شرط بندی را از صفر و در شرایطی که منطقه ماکائو مستعمره پرتغال بود ساخت و به یکی از ثروتمندترین مردان آسیا تبدیل شد ، ادای احترام کردند.

استنلی هو (Stanley Ho) ، در تاریخ ۲۶ ماه می درگذشت ، وی عهده دار تغییر ماکائو و تبدیل آن به بزرگترین مرکز کازینو در جهان شد تا جایی که شهرت، وسعت و عملکرد آن را از لاس وگاس ایالات متحده فراتر برد. شرکت های خصوصی او در انواع فعالیت ها از هتل های مجلل گرفته تا هلیکوپترها و مسابقات اسب سواری و در همه چیزهایی که به قماربازی منتهی می شد فعالیت داشتند.

اکنون پس از مرگ وی خانواده اش همچنان به عنوان میراث دار وی و صاحب بخش بزرگی از صنعت قمار ماکائو هستند.

ماکائو چین

مرگ هو در حالی رخ می دهد که ماکائو با چالش های مهمی روبرو است و مقامات هشدار می دهند که این منطقه ویژه بیش از حد به قمار وابسته است به گونه ای که از زمان تاثیر شیوع ویروس کرونا با چالش های جدی روبرو شده است.

در ابتدای اوج گیری پدیده همه گیری ویروس کرونا و انتشار این ویروس در منطقه ماکائو موضوعی است که به تنهایی می تواند باعث ایجاد رکود اقتصادی در این منطقه گردد و اینگونه نیز شد و امروزه آمار و ارقام رکود در این منطقه که از مدل اقتصادی مشابه با لاس وگاس آمریکا بهره می برد نشانگر این موضوع است. به نظر می آید در ادامه و با گذشت زمان و قدم گذاشتن به دوران پس از کرونا برنامه های اصلاح ساختارهای اقتصادی در این منطقه از جمله مسائلی باشد که توسط مقامات و مسئولین اداره ماکائو مورد توجه قرار خواهد گرفت.

با درگذشت استنلی هو در سال ۲۰۲۰، ماکائو نه‌تنها یکی از چهره‌های نمادین خود را از دست داد، بلکه وارد مرحله‌ای بحرانی از بازتعریف هویت اقتصادی و مدیریتی شد. هو به‌مدت بیش از ۷۵ سال صنعت قمار را در این منطقه تحت کنترل داشت و با ایجاد زیرساخت‌های گردشگری، حمل‌ونقل و املاک، ماکائو را از بندری کوچک به قطب جهانی قمار تبدیل کرد.. اما پس از او، چالش‌هایی چندلایه پدید آمد، از جمله:

• رقابت خانوادگی و تقسیم قدرت: پس از بازنشستگی و سپس مرگ استنلی هو، اختلافات میان فرزندان و همسران او بر سر مدیریت شرکت‌های زیرمجموعه بالا گرفت. با وجود تقسیم میلیاردها دلار دارایی میان اعضای خانواده، رقابت بر سر کنترل هولدینگ‌هایی چون SJM و MGM ماکائو، موجب بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری‌های کلان شد.
• پایان انحصار و ورود سرمایه‌گذاران خارجی: تا سال ۲۰۰۲، شرکت STDM متعلق به هو، انحصار صنعت قمار را در اختیار داشت. اما با آزادسازی بازار توسط دولت چین، شرکت‌های آمریکایی و بین‌المللی مانند Las Vegas Sands و Wynn وارد ماکائو شدند. این تحول، رقابت را افزایش داد و مدل سنتی مدیریت هو را به چالش کشید.
• وابستگی شدید به کسب و کار قمارخانه: . این وابستگی، منطقه را در برابر بحران‌های جهانی مانند پاندمی کرونا، محدودیت‌های سفر، و سیاست‌های ضدقمار آسیب‌پذیر کرده است. نبود تنوع اقتصادی، یکی از مهم‌ترین چالش‌های پساهو محسوب می‌شود.
• فشارهای سیاسی از سوی دولت مرکزی چین: دولت چین در سال‌های اخیر تلاش کرده است تا وابستگی ماکائو به قمار را کاهش دهد و آن را به مرکز مالی و فناوری تبدیل کند. این سیاست‌ها با محدودیت‌هایی در تبلیغات، صدور مجوزها و کنترل سرمایه همراه بوده‌اند که مدل آزاد و پرریسک دوران استنلی هو را محدود کرده‌اند.
• بحران هویت فرهنگی و گردشگری: ماکائو در دوران هو، تلفیقی از فرهنگ پرتغالی، چینی و سرمایه‌داری غربی بود. اما با تغییرات مدیریتی و فشارهای سیاسی، این هویت در حال دگرگونی است. گردشگران نیز به‌دنبال تجربه‌هایی فراتر از قمار هستند، و ماکائو باید خود را بازتعریف کند تا جذابیتش را حفظ کند.

جمع بندی

استنلی هو (Stanley Ho) فراتر از یک سرمایه‌دار، نقش یک معمار اقتصادی را برای ماکائو ایفا کرد. او با درک عمیق از روان‌شناسی مخاطب، ساختارهای مالی و فرهنگ منطقه، توانست صنعت قمار را از یک فعالیت حاشیه‌ای به ستون اصلی اقتصاد ماکائو تبدیل کند. در دوران او، این منطقه نه‌تنها به مقصدی جهانی برای گردشگران تبدیل شد، بلکه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، هتل‌سازی و خدمات شهری نیز به‌طور چشمگیری توسعه یافتند. هو با ترکیب جسارت تجاری و دیپلماسی فرهنگی، الگویی از توسعه بومی‌سازی‌شده ارائه داد که هنوز هم در سیاست‌گذاری‌های منطقه‌ای مورد ارجاع قرار می‌گیرد.

زندگی شخصی و حرفه‌ای استنلی هو به‌شدت درهم‌تنیده بود. با چهار همسر رسمی و ۱۷ فرزند، ساختار خانوادگی او به یک شبکه پیچیده از نفوذ، رقابت و مالکیت تبدیل شد. پس از کناره‌گیری‌اش از مدیریت، اختلافات خانوادگی بر سر کنترل شرکت‌های میلیارد دلاری‌اش به رسانه‌ها کشیده شد و نشان داد که میراث هو، تنها شامل ساختمان‌های باشکوه و قراردادهای تجاری نیست، بلکه در لایه‌های اجتماعی و سیاسی نیز ریشه دوانده است. او نماد یک دوران بود—دورانی که در آن فردی با قدرت شخصی می‌توانست مسیر یک شهر را تعیین کند.

نام استنلی هو در حافظه جمعی شرق آسیا، نه‌فقط با قمار، بلکه با تحول فرهنگی گره خورده است. او توانست ماکائو را به نقطه تلاقی فرهنگ پرتغالی، چینی و سرمایه‌داری غربی تبدیل کند. کازینوهای او، به‌ویژه Lisboa، به نمادهایی شهری بدل شدند که در فیلم‌ها، ادبیات و روایت‌های محلی حضور دارند.